Onze allerlaatste blog!

 Door: Luuk

Na drie maanden vol belevenissen zit ons avontuur er bijna op. Maandagavond vertrekken we vanaf Zanzibar en met de nodige overstappen zullen we dinsdag om 14.00 weer voet zetten op de koude Hollandse bodem.

De oven is inmiddels vol in gebruik en er werkt nu ook een nieuwe werknemer die samen met Ali al heel wat kralen heeft gedraaid. Wij kunnen in ieder geval tevreden zijn met dit resultaat want dit was ons voornaamste doel van de stage.  Vandaar dat we ook afgelopen weekend een lang weekend naar het oosten konden gaan. We hadden gehoord dat hier hele mooie stranden waren en we waren hier nog niet geweest. Het was hier inderdaad erg mooi alleen zaten we in een veel te romantische bungalow voor twee mannen met open douche en alles.  Het was daarom dat toen ik aan het douchen was en iets naast me hoorde vallen, dacht dat Kevin iets naar me toegooide. Toen ik me echter omdraaide, bleek er een slang uit het dak gevallen te zijn in de douche. Deze slang was ongeveer twee keer zo groot als mijn eigen slang en had dus al snel de lengte van 50 cm. Na hem tevergeefs met twee snorkels opgepakt proberen te hebben, kwamen er twee Afrikanen aan die hem maar dood hebben geknuppeld. (Dit slaat overigens op de slang van 50 cm)

                                De minder beruchte slang van de twee

Na dit avontuur overleefd te hebben, zijn we door de werknemers van Chako getrakteerd op een afscheidslunch. Dit was erg leuk en we zijn erachter gekomen dat het 20 koeien kost om een vrouw te trouwen op Zanzibar. We hebben druk overlegd met z’n tweeën of we deze waarde aan een vrouw hechten of dat we de rest van ons leven biefstukken zouden willen. We hebben besloten om onze koeien toch maar te houden en terug te komen naar Nederland waar een vrouw maximaal twee breezers kost.

                                 Afscheidslunch bij Chako

We hopen jullie allemaal snel weer te zien en dat jullie genoten hebben van onze blog op Zanzibar.

Weer terug op Zanzibar

De terugreis van Arusha naar Zanzibar is zonder veel problemen verlopen. Alle spullen voor de oven zijn goed overgekomen en we zijn vorige week begonnen met het bouwen van de oven. Inmiddels staat hij en is hij gedroogd en zijn we hem aan het opstoken. Er waren wat opstartproblemen omdat veel van het hout nat geregend was. Dit kwam door het korte regenseizoen dat we op Zanzibar hadden; op sommige dagen konden we tot ons knieën in het water staan!

Uiteindelijk hebben we met droog hout de oven op de juiste temperatuur kunnen krijgen waardoor we de eerste kralen hebben kunnen draaien!

De Glasoven

De eerste 9 kralen

In de afgelopen weekenden hebben we ook niet stilgezeten. Zo zijn we het eerste weekend sinds terugkomst met onze Hongaarse vrienden naar Prison Island geweest. Dit is een eiland voor de kust van Stone Town waar veel oude landschildpadden zitten. Hoewel sommigen al bijna tweehonderd jaar oud zijn, schroomden ze niet om en plein public en nogal uitbundig de liefde met elkaar te bedrijven. Uiteraard hebben we dit pandemonium op video en audio vastgelegd. Toen we vervolgens maandag weer naar het werk wilden gaan, bleek er geen enkele Daladala meer op Daradjani, het centraal station van Zanzibar, te staan. De geruchten gaan dat iemand het station heeft opgekocht en er geen Daladalas meer worden toegelaten. Zodoende staan alle Daladalas nu ongeorganiseerd met z'n allen in een andere straat. We vroegen ons af wat er zou gebeuren als Utrecht CS van de één op de andere dag geen openbaar vervoer meer zou toelaten.

Turtles in actie

Vervolgens zijn we afgelopen week beiden ziek geworden. Luuk kreeg donderdag en vrijdag last van acute buik-aids en Kevin had maandag de diagnose bij zichzelf gesteld dat hij dan wel Malaria of Knokkelkoorts zou hebben ofwel Bilharzia of Cholera. Dit bleek waarschijnlijk een zonnesteek te zijn die koorts veroorzaakte en die hij van het weekend heeft opgelopen. Dat weekend zijn we namelijk naar het zuiden van het eiland gegaan om met dolfijnen te zwemmen. Hoewel dat tegenviel omdat er maar vier dolfijnen en veel  andere boten waren, zaten we wel op een erg mooie lodge. Aangezien we de enige twee personen waren die er die dag verbleven, stonden we voor de lastige keuze om of op een schommelbank, of hangmat, of ligbed te gaan liggen. Aangezien Luuk nog erg last van z'n buik had, was hij erg content toen hij het toilet zag. Dat is toch weer een mooie afsluiter.

Toilet

Uitzicht vanaf toilet

PS: We hebben ook een filmpje op YouTube gezet van de afgelopen twee maanden via http://www.youtube.com/watch?v=S-wiQeRqgh0

Twee bewogen weken

Het is alweer even geleden dat we een bericht hebben geplaatst maar dit kwam niet omdat we niets hebben beleefd. Het weekend na het plaatsen van het vorige bericht zijn we geëlektrocuteerd, door de politie achtervolgd en is onze portemonnee gestolen. Om het kort uit te leggen: de pinautomaat stond onder stroom waardoor je bij elke knop die je indrukte een stroomschok kreeg. Vervolgens zouden we op zaterdagochtend met twee collega's, onze housekeeper en een vriend van hem meerijden (dus met zes in een auto) naar het noorden om een weekend op het strand door te brengen. Deze vriend van hem negeerde echter een stopteken van een politiepost waardoor we bij de volgende politiepost werden aangehouden en aan de kant werden gezet. Kevin moest op tijd in het noorden zijn om te duiken dus hij stapte snel in een taxi. De anderen en Luuk moesten wachten tot de politie van de eerste post was gearriveerd om de dingen af te handelen. Een halfuur verder en na gepraat te hebben met 10 politiemannen besloten we de corruptie van Zanzibar te testen. We bleken door te mogen rijden na het betalen van 10.000 Shilling (5 euro). Toen we aankwamen in het noorden bleek Kevin z'n duik gehaald te hebben en konden we toch nog aan het weekend beginnen. Na zaterdag de hele dag op het strand gelegen te hebben, gingen we in de avond weer stappen. Het leek uiteindelijk dus een prima weekend ware het niet dat in een onoplettende bui onze portemonnee zondagochtend op het strand werd gestolen. Gelukkig zaten er, behoudens één pinpas, niet al te veel waardevolle spullen in waardoor we er verder niet echt door in de problemen zijn gekomen.

Vervolgens gingen we die dinsdag met de boot naar Dar es Salaam, van waar we woensdagochtend vertrokken voor een busrit van 11 uur naar Arusha. Voordat we vertrokken, kregen we te horen dat onze stenen door de regen in elkaar waren gezakt en dus stonden we voor vertrek met lege handen. We wisten vanaf toen dus dat we al onze benodigdheden voor de oven in Arusha zouden moeten regelen. Toen we hier aankwamen konden we twee dagen bij Nicole, een vriendin van onze manager, overnachten om een goede safari te vinden. Op vrijdagochtend vertrokken we met een gids, een kok en een Hongaars stel voor de safari. Tijdens deze safari hebben we bijna alle wilde dieren gezien die je maar kunt verzinnen en hebben we hier ook tussen geslapen in tentjes. Deze ervaring was erg indrukwekkend en is echt een aanrader voor degenen die ooit de kans krijgen om dit te doen. Uiteraard bleek ook de safari ook niet geruisloos te verlopen want we kregen midden in één van de parken een lekke band en moesten deze verwisselen. Toen we net weer in de auto zaten, zagen we na enkele meters opeens een hyena lopen. Vervolgens bleek één van onze Hongaarse vrienden net een sabbatical jaar te hebben genomen na zeven jaar pornofilms in Nederland te hebben verkocht. Wij waren zeer gefascineerd door dit beroep en hebben dus aardig zitten netwerken tijdens de safari.

Tent opzetten tussen de wilde dieren

Lekker bandje

Voordat we op safari gingen, hadden we via via gehoord dat er een achterneef van Luuk in Arusha woont met z'n gezin. Na contact met hun te hebben opgenomen werden we gastvrij uitgenodigd om na onze safari wat dagen bij hen te verblijven, terwijl we bij Shanga bezig zouden zijn met de glasoven. We bleken hier voor het eerste sinds een maand warm te kunnen douchen en onze kleren in een wasmachine te wassen wat een erg aangename verrassing was. Tot op heden verblijven we hier nog steeds en we verwachten over ongeveer drie dagen weer terug te kunnen gaan naar Zanzibar.

We zijn sinds afgelopen woensdag druk bij Shanga bezig met het bouwen van een glasoven. Samen met Mikko, een man van 71 die erg langdradig kan vertellen, zijn we begonnen met het ontwerpen en bouwen van een glasoven. Het is een ander ontwerp geworden dan ons originele plan. Voor de kenners: het is een Nigeriaanse glasoven geworden in plaats van een Ghanese. Vandaag hebben we het ontwerp afgemaakt en de eerste kralen zelf gesmolten. De komenden dagen zullen we bezig zijn met alles optimaliseren en het verzamelen van alle materialen om vervolgens te plannen hoe we alles op Zanzibar krijgen.

Voor zover een korte samenvatting van de afgelopen twee weken waarin we ook nog: sterke alcohol uit plastic zakjes gedronken hebben, continu met 'blanke' worden aangesproken terwijl wij, als echte goedheiligmannen, toch eten schenken als ze aan de kant van de weg bedelen. Inmiddels zijn we op de helft van ons avontuur.

Onze Finse ovenbouwer Mikko

De glasoven

Uiteten met z'n allen

Een maand onderweg

We zijn nu een maand op Zanzibar en aardig gewend geraakt aan het het Afrikaanse leven. Afgelopen weekend zijn we naar het Jozani Forest (Apenbos) geweest en sindsdien voelt Kevin zich helemaal thuis nu hij wat soortgenoten heeft ontmoet. We wilden zaterdagochtend op tijd met de dalladalla naar de apen en de mangrove toegaan, maar na een uur in het busje te hebben moeten wachten zonder enig vooruitzicht op het vertrek ervan zijn we toch maar overgestapt op een taxi. Bij de apen kregen we een eigen gids mee die ons alles goed uitlegde en waar we zelfs een stuk mee hebben gefietst. Hij viel echter wel continu in herhaling door elke zin af te sluiten met: "The ecological system of the mangrove is very special" of "All animals here are quiet and peaceful". Vervolgens waren we vergeten af te spreken met de taxichauffeur om op ons te wachten waardoor we op de terugweg toch weer gebruik moesten maken van een dalladalla. Deze leek op het eerste gezicht vrij groot en we konden zelfs op de ruime plekken voorin zitten. Helaas was deze vreugde van korte duur want na een kilometer of 10 kwam de dalladalla met horten en stoten tot stilstand. Het bleek dat de as was doorgebroken en nadat we dit stuk schroot naar de kant van de weg hadden geduwd, moesten we onszelf in de volgende propvolle dalladalla werken om weer thuis te komen.

Wie het langst kan staren

Fietsen op Zanzibar

Maandag hebben we de stenen opgehaald die we vervolgens dinsdag zijn gaan testen in een provisorisch gemaakte oven. Waarschijnlijk zijn deze stenen niet isolerend genoeg dus willen we ze alleen gebruiken voor de buitenkant van de oven. Volgende week gaan we naar Arusha, op het vasteland van Tanzania, waar een specialist een glasoven aan het bouwen is. Hij doet dit in een soortgelijke werkplaats als die van Chako, welke alleen een stuk groter is en waar gehandicapten werken. Hij heeft ons uitgenodigd om een paar dagen met hem mee te lopen om te zien hoe we het best een oven kunnen bouwen. Ook willen we hier proberen om aan de benodigdheden voor de oven te komen zoals vuurvaste stenen en vuurvast cement. We zullen van deze gelegenheid gebruik maken door, voordat we daarheen gaan, eerst nog een 3 of 4 daagse safari te doen.

Fikkie maken

Week drie

Zo, hier weer een korte update. Het is alweer week drie, nog tien weken te gaan.

Het meest indrukwekkend afgelopen week was toch wel het duiken. Afgelopen zaterdagochtend zijn we met een volle dallahdallah weer naar het Noorden gegaan. Overdag hebben we wederom van de mooie stranden genoten, s'avonds heerlijk gegeten en zondag vroeg op.

Om half 9 moesten we ons melden bij de duikschool, van waar we 90 minuten met een bootje naar een eilandje voeren. Het was Luuk zijn eerste keer (ooit) duiken, spannend dus! We hadden samen één gids. In het begin moest Luuk erg wennen, maar het ging al snel heel goed. Het is hier echt prachtig onder water! Er zijn vissen en koraal in alle kleuren, vormen en maten. Op één punt in de duik hadden we het idee dat de vissen zo tegen ons masker zwommen. Ook konden we de vissen soms gewoon aaien! Bij het boven komen had Luuk een bloedneus die lang aanhield, dat was dus wel even minder.

De tweede keer ging Kevin duiken en Luuk snorkelen. Deze duik was minder mooi dan de eerste, maar we zijn wel een mooie grote haai tegengekomen, erg vet! Eenmaal terug op de boot werden we goed verzorgd met een warme maaltijd, en moesten we wederom 90 minuten terug varen. Luuk heeft een prachtige foto geschoten (onder), deze zou zo in een brochure kunnen lijkt ons!

Wat betreft het project: het dak is af! Het begin is er dus, haha. Verder gaat het allemaal op z'n Afrikaans, men zegt hier wel ''polepole", wat 'langzaam' betekent. We hebben de stenen voor de oven besteld, die willen we komende week gaan testen.Verder hebben we met twee rondjes restaurants al zo'n 150 flessen opgehaald. De meeste grote restaurants helpen ons erg graag mee!

10 Bijzondere Dingen

Alles gaat nog steeds goed met ons. Er waren deze week niet erg veel bijzonderheden. Daarom houden we het deze weer kort: een lijstje met dingen die ons al niet meer opvallen, maar die in jullie ogen waarschijnlijk bijzonder zijn:

- Afval wordt elke ochtend/middag op straat verbrand. Je zet je afval dus 's avonds gewoon aan de straat.
- Als het al een paar uur niet geregend heeft, ontwijk je de plassen. Deze vormen dan namelijk waarschijnlijk een alternatief riool.
- Basisschool een middelbare scholieren gaan naar school in uniform.
- Je rijdt/loopt links.
- De was doe je met de hand, of die laat je met de hand door iemand doen.
- Dingen vervoer je op je hoofd, op je rug, op een houten kar die je duwt, op een houten kar die getrokken wordt door een koe of ezel, op de fiets, op de scooter/brommer, of met de auto.
- Een douche op zich is een luxe, dus zeur nou niet dat hij steen koud is en boven het toilet uitkomt.
- Openbaar vervoer heet de ‘Dallahdallah’, dit zijn krakkemikkige en oude busjes die vol gestampt zitten met mensen.
- In de nauwe straatjes van Stone Town rijden er veel scooters en fietsers, deze moeten op elke hoek (en dat zijn er nog al veel) toeteren/bellen.
- Eens per week spray je het hele huis met insecten spray. Dit hebben we één keer gedaan tot nu toe en toen vonden we de dag erna vier dode kakkerlakken en een dode duizendpoot op de badkamervloer.

De eerste werkweek en het eten

We zijn nu bijna een week op Zanzibar en zijn voor het eerst bij Chako aan de slag gegaan. We hadden van tevoren geen idee wat we zouden aantreffen maar we zijn positief verrast. De producten die ze verkopen lopen erg goed zoals de lampen en kruidenpotjes van oude flessen en de kralen en ringen van tijdschriften. Er werken nu drie vrouwen die de kralen en ringen maken en Ali, een jongen die de lampen en kruidenpotjes maakt. Wij werken veel met hem samen omdat hij uiteindelijk moet weten hoe de glasoven die we bouwen, moet werken. We zullen de komende dagen met hem de markten afstruinen om de spullen de we nodig hebben voor het afdak, die we boven de oven plaatsen, te kopen. Hij als local weet goed waar we wat kunnen halen en hij kan spullen voor betere prijzen krijgen dan dat wij dat zouden krijgen als we alleen zouden gaan. Helaas zijn er hier geen Gamma of Praxis dus het is elke keer maar weer de vraag of we de spullen die we willen halen ook daadwerkelijk ergens te koop zijn  Als het lukt om de spullen te halen  voor het afdak dan kunnen we daar volgende week mee beginnen te bouwen. Op dit moment zijn we druk bezig met grind kruien wat op de plek ligt waar de oven moet komen.

Producten Chako

Ook om aan eten te komen, gaat op een andere manier dan in Nederland. De weinige supermarkten die er zijn, zijn erg duur en er is niet veel meer te koop dan chips en koek. Echter zijn er wel veel marktjes waar eten wordt verkocht en iedereen wilt zijn eten aan je slijten tegen te hoge prijzen. Je hebt hier dus aardig wat onderhandelingstechnieken voor nodig en hoewel we er steeds beter in worden, betalen we waarschijnlijk nog steeds te veel. Op de marktjes gooien ze bijna al het eten op zelfgemaakte barbecues waarna je het eten opgevouwen in een krant meekrijgt. Ze kennen hier weinig anders dan slappe friet en een soort vlees wat op shoarma lijkt wat vooral Luuk nu al aardig begint tegen te staan. We drinken voornamelijk water en af een toe proberen we iets speciaals. Zo hebben we basil seed appelsap op, wat er uitziet als appelsap met kikkerdril. Hoewel het er vies uitziet, smaakte het wel prima alleen bleef je met een mond vol zaad zitten

Het eten

Basil Seed Drink

Van het weekend zullen we naar het noorden van het eiland gaan om naar een full moon party te gaan en om te kijken of we daar kunnen duiken of snorkelen. Ook hoopt Luuk met heel z'n hart dat we daar niet zo'n ''mislukte kapsalon'' uit een krant hoeven te eten. Verder hebben we al zonder water en stroom gezeten maar dit duurde gelukkig geen drie maanden zoals hier vorig jaar was. We hebben wel al de eerste huisdieren mogen begroeten in de vorm van kakkerlakken en mieren, wat hier meer de regel is dan de uitzondering. Gelukkig is ons wel verteld dat hier in principe geen malariamuggen voorkomen dus kunnen we heel de dag in onze korte kleren lopen. Al met al hebben we het hier goed naar onze zin en genieten erg van het weer, de zandstranden en de mensen.